Καλησπέρα αγαπητές φίλες και φίλοι. Νιώθω μεγάλη μου τιμή να μιλήσω για τα τρία βιβλία του φίλου ποιητή Γιώργου Σιαφλά. Μάλιστα σε ένα εξ αυτόν, με τίτλο «Στροφή στη ζωή;» ήμουν ένας εκ των παρουσιαστών στην αίθουσα αυτή του πειραϊκού συνδέσμου.
Ο φίλος Γιώργος είναι σήμερα ένας καταξιωμένος ποιητής, ένας πνευματικός άνθρωπος του καιρού μας. Είναι μια φωνή που τόσο χρειάζεται η κοινωνίας μας.
Έχω διαβάσει και τα τρία, μέχρι στιγμής βιβλία του Γιώργου Σιαφλά. Στα ποιήματα του διακρίνει κανείς τον άνθρωπο που οι ευαισθησίες του αγγίζουν και μας. Οι στίχοι του απλοί και σωστοί δίνουν το στίγμα των θεμάτων που απασχολούν την ψυχή του κάθε ανθρώπου που θέλει να εκφραστεί ελεύθερα. Γιατί ο Γιώργος μέσα από κάθε λέξη των στίχων, απογυμνώνει τη σκέψη όλων μας. Μας δείχνει δρόμους που πρέπει να ακολουθήσουμε, μας στέλνει μηνύματα και το κυριότερο, μας αφυπνίζει. Παράλληλα μας δείχνει το δρόμο της αγάπης, της φιλίας, του έρωτα και της καλοσύνης. Τα ποιήματα του ενώνουν τις ψυχές των ανθρώπων, οι οποίοι μέσα από την καθημερινότητα τους ανακαλύπτουν τον καλό και τον κακό εαυτό τους. Σε πολλά από αυτά σκορπάει τρυφερότητα και συγκίνηση, σε άλλα ποιήματα είναι καυστικός ίσως και βίαιος, ανατρεπτικός. Καυτηριάζει τα «Στραβά και Ανάποδα» της κοινωνίας και με τους στίχους του μας δείχνει ότι δεν μπορεί να υπάρχουν άνθρωποι δίχως καλοσύνη σήμερα στον κόσμο, ότι δεν μπορεί να λειτουργήσει ένα σύνολο εάν δεν έχει οράματα, προοπτική και προορισμό για κάτι καλό. Ο Σιαφλάς δείχνει να μισεί και να αποστρέφεται την κακία, την υποκρισία, το ψέμα, τους εγωισμούς όλων όσων παριστάνουν τους «Σωτήρες των ανθρώπων» ενώ στην πραγματικότητα τους εκμεταλλεύονται.
Κάθε στίχος στα ποιήματα του Σιαφλά μας προβληματίζει, μας βάζει σε περίσκεψη, αλλά μας ξεκουράζει το νου με τους στίχους- τους ατελείωτους στίχους του- που μιλάνε για την αγάπη των ερωτευμένων, την αγάπη την απαλλαγμένη από ψευδαισθήσεις ύπουλες και προκλητικές.
Στη ποιητική του συλλογή «Γαλάζια Ηλιαχτίδα» ο Γιώργος Σιαφλάς, σε ένα ποίημα με τίτλο «Απάτη» μας λέει –μεταξύ άλλων- και τα ακόλουθα:
ΑΠΑΤΗ
“Η ζωή δυσκόλεψε πια
η κοινωνία μια ζούγκλα έχει γίνει,
ατιμία απάτη κλεψιά
και φιλότιμο δεν έχει απομείνει.
Δεν φοβάται κανείς και κανέναν
θύματα πολλά και παντού συνεχώς, μα κυρίως η τρίτη ηλικία
που γι αυτούς είναι η εύκολη λεία.
Είμαστε όλοι η Ελλάδα μια απάτη
από κλέφτες γέμισαν οι δρόμοι
ο κυρ Μήτσος ήμερα Τετάρτη παρά τρίχα θα την πλήρωνε ακόμη.”
Αλήθεια πόσο σύγχρονος ποιητής είναι εδώ ο φίλος Γιώργος;
Θα μπορούσε κανείς να διαφωνήσει με όσα λέει στους στίχους του;
Δεν είναι αλήθεια ότι πολλοί ξένοι μας θεωρούν διεφθαρμένους και κομπιναδόρους;
Μπορεί να αγανακτούμε σαν Έλληνες με αυτά που λένε σε βάρος μας οι ξένοι, αλλά η αλήθεια πάει μπροστά – που λέει και κάποια παροιμία του τόπου μας- και πρέπει να την παραδεχθούμε αγαπητοί φίλοι.
Μιλήσαμε για τις ευαισθησίες του Γιώργου Σιαφλά που υπάρχουν στα ποιήματα του.
Ας δούμε κάποιους στίχους από ένα ποίημα του Γιώργου.
Τίτλος: «Πληγές της ψυχής».
“Η μοίρα μου με έστειλε εκεί
διασταύρωσε τον δικό του το δρόμο
και το είδα να στέκει εκεί
πληγωμένο από όλο τον κόσμο.
Το κράτησα λεπτά τρυφερά,
απαλά μες τα δυο μου τα χέρια
και όλα αυτά που μου είπε
με τρύπησαν βαθειά σαν μαχαίρια.
Βάλσαμο για να βρω προσπαθώ
στις πληγές του επάνω να βάλω,
αλλά πρέπει αυτό να το θέλει
δεν μπορώ εγώ να το επιβάλλω.”